Nieuws en pers

'Technologie' in de mode is een brede term die alles omvat, van productgegevens en traceerbaarheid tot logistiek, voorraadbeheer en kledingetikettering. Als overkoepelende term omvat technologie al deze onderwerpen en wordt het een steeds belangrijker hulpmiddel voor circulaire bedrijfsmodellen. Maar wanneer we hebben het over technologie, we hebben het niet langer alleen over het volgen van kledingstukken van leverancier tot winkel om te meten hoeveel kledingstukken er worden verkocht, we hebben het niet alleen over het tonen van het land van herkomst en (vaak onbetrouwbare) informatie over de materiaalsamenstelling van het product Informatie .In plaats daarvan is het tijd om ons te concentreren op de opkomst van "digitale triggers" bij het promoten van terugkerende modemodellen.
In een circulair bedrijfsmodel voor wederverkoop en verhuur moeten merken en leveranciers van oplossingen de aan hen verkochte kleding teruggeven, zodat ze kunnen worden gerepareerd, hergebruikt of gerecycled. Om het tweede, derde en vierde leven te vergemakkelijken, krijgt elk kledingstuk een uniek identificatienummer en ingebouwde levenscyclustracking.Tijdens het verhuurproces moet elk kledingstuk worden gevolgd van klant tot reparatie of reiniging, terug naar verhuurbare inventaris, naar de volgende klant. Bij wederverkoop moeten platforms van derden precies weten welk type tweede- handkleding die ze hebben, zoals onbewerkte verkoop- en marketinggegevens, die helpen de authenticiteit ervan te verifiëren en informatie te geven over hoe klanten een prijs kunnen bepalen voor toekomstige doorverkoop. Invoer: Digitale trigger.
Digitale triggers verbinden consumenten met de gegevens in het softwareplatform. Het type gegevens waar consumenten toegang toe hebben, wordt beheerd door merken en serviceproviders, en kan informatie zijn over specifieke kledingstukken - zoals hun onderhoudsinstructies en vezelinhoud - of het toestaan ​​van consumenten om te communiceren met merken over hun aankopen – door ze door te verwijzen naar bijvoorbeeld een digitale marketingcampagne over kledingproductie. Momenteel is de meest herkenbare en gebruikelijke manier om digitale triggers in kleding op te nemen het toevoegen van een QR-code aan een waslabel of naar een apart begeleidend label met het label 'Scan Me'. De meeste consumenten weten tegenwoordig dat ze een QR-code kunnen scannen met een smartphone, hoewel de acceptatie van QR-codes per regio verschilt. Azië loopt voorop bij de adoptie, terwijl Europa ver achterblijft.
De uitdaging is om de QR-code altijd op het kledingstuk te houden, omdat waslabels vaak door consumenten worden afgeknipt.Ja, lezer, jij ook!We hebben het allemaal al eens eerder gedaan.Geen labels betekent geen gegevens.Om dit risico te verkleinen , kunnen merken een QR-code toevoegen aan een genaaid geweven label of het label via warmteoverdracht insluiten, zodat de QR-code niet uit het kledingstuk knipt. Dat gezegd hebbende, maakt het weven van de QR-code in de stof zelf het niet duidelijk voor de consument dat de QR-code wordt geassocieerd met zorgvuldige en inhoudelijke informatie, waardoor de kans kleiner wordt dat ze in de verleiding komen om deze te scannen voor het beoogde doel.
De tweede is een NFC-tag (Near Field Communication) die is ingebed in een geweven tag, die hoogstwaarschijnlijk niet zal worden verwijderd. Kledingfabrikanten moeten de consument echter heel duidelijk maken dat deze in de geweven tag zit en moeten begrijpen hoe om een ​​NFC-lezer op hun smartphone te downloaden. Sommige smartphones, vooral die welke de afgelopen jaren zijn uitgebracht, hebben een NFC-chip ingebouwd in de hardware, maar niet alle telefoons hebben deze, wat betekent dat veel consumenten een speciale NFC-lezer moeten downloaden van een app Winkel.
De laatste digitale trigger die kan worden toegepast, is een RFID-tag (radiofrequentie-identificatie), maar RFID-tags zijn meestal niet klantgericht. In plaats daarvan worden ze gebruikt op hangtags of verpakkingen om de productie- en opslaglevenscyclus van een product te volgen naar de klant, en dan terug naar de winkelier voor reparatie of wederverkoop. RFID-tags vereisen speciale lezers, en deze beperking betekent dat consumenten ze niet kunnen scannen, wat betekent dat consumentengerichte informatie elders toegankelijk moet zijn. Daarom zijn RFID-tags erg handig voor leveranciers van oplossingen en back-endprocessen omdat ze traceerbaarheid door de hele levenscyclusketen vergemakkelijken. Een andere complicerende factor bij de toepassing ervan is dat RFID-tags vaak niet wasbaar zijn, wat minder dan ideaal is voor circulaire kledingmodellen in de kledingindustrie, waar leesbaarheid is na verloop van tijd essentieel.
Merken houden rekening met een aantal factoren bij de beslissing om digitale technologische oplossingen te implementeren, waaronder de toekomst van het product, toekomstige wetgeving, interacties met consumenten tijdens de levenscyclus van het product en de milieu-impact van kleding. Ze willen ook dat klanten de levensduur van hun door ze te recyclen, te repareren of opnieuw te gebruiken. Door het intelligente gebruik van digitale triggers en tags zijn merken ook in staat om de behoeften van hun klanten beter te begrijpen.
Door bijvoorbeeld meerdere stadia van de levenscyclus van een kledingstuk te volgen, kunnen merken weten wanneer reparaties nodig zijn of wanneer ze consumenten moeten wijzen op het recyclen van kleding. Digitale labels kunnen ook een meer esthetische en functionele optie zijn, omdat labels voor fysieke verzorging vaak worden uitgesneden voor ongemak of visueel onaantrekkelijk, terwijl digitale triggers langer op het product kunnen blijven door ze direct op het kledingstuk te plaatsen. Normaal gesproken zullen merken die productopties voor digitale triggers (NFC, RFID, QR of andere) beoordelen, de gemakkelijkste en meest kosteneffectieve manier bekijken om een ​​digitale trigger aan hun bestaande product toe te voegen zonder afbreuk te doen aan die digitale trigger De mogelijkheid om gedurende de hele levenscyclus van het product aan te blijven.
De keuze van de technologie hangt ook af van wat ze proberen te bereiken. Als merken klanten meer informatie willen laten zien over hoe hun kleding wordt gebruikt, of ze willen laten kiezen hoe ze deelnemen aan recycling of recycling, zullen ze digitale triggers moeten implementeren, zoals QR of NFC, aangezien klanten RFID niet kunnen scannen. Als een merk echter efficiënt intern of uitbesteed voorraadbeheer en asset-tracking wil tijdens de reparatie- en schoonmaakdiensten van een verhuurmodel, dan is wasbare RFID zinvol.
Momenteel blijft etikettering van lichaamsverzorging een wettelijke vereiste, maar een toenemend aantal landspecifieke wetgeving evolueert naar het toestaan ​​van digitale verstrekking van zorg- en inhoudsinformatie. Aangezien klanten meer transparantie over hun producten eisen, is de eerste stap om te anticiperen dat digitale triggers zal steeds meer verschijnen als een aanvulling op fysieke verzorgingslabels, in plaats van als vervanging. verhuur- of recyclingmodellen. In de praktijk betekent dit dat fysieke labels in de nabije toekomst land van herkomst en materiaalsamenstelling zullen blijven gebruiken, maar of op hetzelfde label of aanvullende labels, of direct ingebed in de stof zelf, zal mogelijk worden Scannen triggers.
Deze digitale triggers kunnen de transparantie vergroten, omdat merken de supply chain-reis van een kledingstuk kunnen aantonen en de authenticiteit van een kledingstuk kunnen verifiëren. Bovendien kunnen merken, door consumenten items in hun digitale garderobe te laten scannen, ook nieuwe inkomstenkanalen creëren op digitale platforms door het gemakkelijker te maken voor consumenten om hun oude kleding door te verkopen. Ten slotte kunnen digitale triggers e-commerce of verhuur mogelijk maken door consumenten bijvoorbeeld de locatie te tonen van hun dichtstbijzijnde geschikte prullenbak.
Het 'Infinite Play'-recyclingprogramma van Adidas, gelanceerd in het VK in 2019, accepteert in eerste instantie alleen producten die door consumenten zijn gekocht via officiële adidas-kanalen, omdat producten automatisch worden ingevoerd in hun online aankoopgeschiedenis en vervolgens worden doorverkocht. Dit betekent dat items niet kunnen worden gescand via de code op het kledingstuk zelf. Aangezien Adidas echter een groot deel van zijn producten via groothandels en externe wederverkopers verkoopt, bereikt het circulaire programma niet zoveel mogelijk klanten. Adidas moet meer consumenten erbij betrekken. uit, zit de oplossing al in het product. Naast hun tech- en labelpartner Avery Dennison hebben Adidas-producten al een matrixcode: een begeleidende QR-code die de kleding van consumenten verbindt met de Infinite Play-app, ongeacht waar het kledingstuk was gekocht.
Voor consumenten is het systeem relatief eenvoudig, waarbij QR-codes een cruciale rol spelen bij elke stap van het proces. Consumenten gaan naar de Infinite Play-app en scannen de QR-code van hun kledingstuk om het product te registreren, dat samen met hun aankoopgeschiedenis wordt toegevoegd. andere producten die zijn gekocht via officiële adidas-kanalen.
De app toont consumenten vervolgens de terugkoopprijs voor dat artikel. Bij interesse kunnen consumenten ervoor kiezen om het artikel door te verkopen. Adidas gebruikt het bestaande productonderdeelnummer op het productlabel om gebruikers te laten weten of hun product in aanmerking komt voor retournering, en zo ja , ontvangen zij als compensatie een Adidas-cadeaubon.
Ten slotte vergemakkelijkt Stuffstr, leverancier van wederverkoopoplossingen, het ophalen en beheert de verdere verwerking van producten voordat ze worden doorverkocht aan het Infinite Play-programma voor een tweede leven.
Adidas noemt twee belangrijke voordelen van het gebruik van een begeleidend QR-codelabel. Ten eerste kan QR-code-inhoud permanent of dynamisch zijn. Digitale triggers kunnen bepaalde informatie weergeven wanneer kleding voor het eerst wordt gekocht, maar na twee jaar kunnen merken de zichtbare informatie wijzigen om weer te geven, zoals het bijwerken van lokale recyclingopties. Ten tweede identificeert de QR-code elk kledingstuk afzonderlijk. Geen twee shirts zijn hetzelfde, zelfs niet dezelfde stijl en kleur. Deze identificatie op activaniveau is belangrijk bij doorverkoop en leasing, en voor Adidas betekent dit in staat zijn om de terugkoopprijzen nauwkeurig in te schatten, authentieke kleding te verifiëren en consumenten van een tweede leven te voorzien van een gedetailleerde beschrijving van wat ze daadwerkelijk hebben gekocht.
CaaStle is een kant-en-klare volledig beheerde service waarmee merken als Scotch and Soda, LOFT en Vince verhuurbedrijfsmodellen kunnen aanbieden door technologie, omgekeerde logistiek, systemen en infrastructuur te bieden als een end-to-end oplossing. om kleding te volgen op het niveau van individuele activa, niet alleen SKU's (vaak alleen stijlen en kleuren). Zoals CaaStle meldt, is het niet nodig om elk bezit te volgen als een merk een lineair model heeft waarbij kleding wordt verkocht en nooit wordt geretourneerd. in dit geval is alles wat nodig is om te weten hoeveel van een bepaald kledingstuk de leverancier zal produceren, hoeveel passeert en hoeveel er wordt verkocht.
In het lease-bedrijfsmodel moet elk activum afzonderlijk worden gevolgd. U moet weten welke activa zich in magazijnen bevinden, die bij klanten zitten en welke worden opgeruimd. Dit is vooral belangrijk omdat het verband houdt met de geleidelijke slijtage van kleding omdat ze meerdere levenscycli hebben. Merken of leveranciers van oplossingen die verhuurkleding beheren, moeten kunnen bijhouden hoe vaak elk kledingstuk op elk verkooppunt wordt gebruikt en hoe schaderapporten fungeren als feedback voor ontwerpverbeteringen en materiaalkeuze. is belangrijk omdat klanten minder flexibel zijn bij het beoordelen van de kwaliteit van gebruikte of gehuurde kleding;kleine stikproblemen zijn mogelijk niet acceptabel. Bij gebruik van een volgsysteem op assetniveau kan CaaStle kledingstukken volgen tijdens het inspectie-, verwerkings- en reinigingsproces, dus als een kledingstuk naar een klant wordt gestuurd met een gaatje en de klant klaagt, kunnen ze precies opsporen wat er mis is gegaan in hun verwerking.
In het digitaal getriggerde en gevolgde CaaStle-systeem legt Amy Kang (Director of Product Platform Systems) uit dat drie sleutelfactoren essentieel zijn;technologische persistentie, leesbaarheid en snelheid van herkenning. In de loop der jaren is CaaStle overgestapt van stoffen stickers en tags naar barcodes en geleidelijk naar wasbare RFID, dus ik heb uit de eerste hand ervaren hoe deze factoren verschillen tussen technologietypes.
Zoals de tabel laat zien, zijn stoffen stickers en markeringen over het algemeen minder wenselijk, hoewel het goedkopere oplossingen zijn en sneller op de markt kunnen worden gebracht. Zoals CaaStle meldt, is de kans groter dat handgeschreven markeringen of stickers vervagen of loslaten in de was.Barcodes en wasbare RFID zijn beter leesbaar en vervagen niet, maar het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat digitale triggers op consistente locaties op kledingstukken worden geweven of genaaid om te voorkomen dat magazijnmedewerkers voortdurend naar labels zoeken en de efficiëntie verminderen. potentieel met hogere scanherkenningssnelheden, en CaaStle en vele andere toonaangevende leveranciers van oplossingen verwachten over te stappen op deze oplossing zodra de technologie zich verder ontwikkelt, zoals foutpercentages bij het scannen van kledingstukken in sommige buurten.
De Renewal Workshop (TRW) is een complete end-to-end wederverkoopservice met het hoofdkantoor in Oregon, VS en een tweede basis in Amsterdam. TRW accepteert achterstanden vóór consumptie en retourneert of post-consumer producten – sorteert ze voor hergebruik en reinigt en herstelt herbruikbare items naar een zo goed als nieuwe staat, hetzij op hun eigen website of op hun website White Label-plug-ins vermelden ze op websites van partnermerken. Digitale labeling is sinds het begin een belangrijk aspect van het proces geweest en TRW heeft prioriteit gegeven aan tracking op activaniveau om het bedrijfsmodel voor merkwederverkoop te vergemakkelijken.
Net als Adidas en CaaStle beheert TRW producten op activaniveau. Ze voeren het vervolgens in een white-label e-commerceplatform in met het eigenlijke merk. TRW beheert backend-inventaris en klantenservice. Elk kledingstuk heeft een streepjescode en serienummer, die TRW gebruikt om gegevens van het oorspronkelijke merk te verzamelen. Het is belangrijk voor TRW om de details te kennen van de gebruikte kleding die ze bezitten, zodat ze precies weten welke versie van de kleding ze hebben, de prijs bij de lancering en hoe ze het moeten beschrijven wanneer het weer aan is Het verkrijgen van deze productinformatie kan moeilijk zijn omdat de meeste merken die in een lineair systeem werken geen proces hebben om productretouren te verantwoorden. Toen het eenmaal was verkocht, was het grotendeels vergeten.
Aangezien klanten steeds meer gegevens verwachten bij tweedehandsaankopen, net als originele productinformatie, zal de industrie er baat bij hebben deze gegevens toegankelijk en overdraagbaar te maken.
Dus wat brengt de toekomst? In een ideale wereld geleid door onze partners en merken, zal de industrie vooruitgang boeken bij het ontwikkelen van "digitale paspoorten" voor kleding, merken, retailers, recyclers en klanten met universeel erkende digitale triggers op activaniveau enz. worden benaderd. Deze gestandaardiseerde technologie en etiketteringsoplossing betekent dat niet elk merk of leverancier van oplossingen zijn eigen gepatenteerde proces heeft bedacht, waardoor klanten in de war raken in een zee van dingen om te onthouden. In die zin kan de toekomst van modetechnologie echt verenig de industrie rond gemeenschappelijke praktijken en maak de cirkel toegankelijker voor iedereen.
De circulaire economie ondersteunt kledingmerken om circulariteit te bereiken door middel van trainingsprogramma's, masterclasses, circulaire assessments, etc.Lees hier meer